Skip to content

Curriculumgekakel

Weet je, er is niks mis met nadenken over wat wij kinderen leren op school. Waarom doen we wat we doen? Een vraag die ik me elke werkdag stel. De lesmethode relateren met de uitvoering in die ene klas, de actualiteit. Kortom, lesgeven is aanpassen. Nadenken over de verbinding van nieuwe kennis met wat kinderen weten, kunnen en zien, precies daar zit mijn werkkick.

Vanuit die belangstelling zou je verwachten dat ik het project curriculum.nu, het project dat vastlegt wat kinderen in Nederland op school gaan leren, op de voet volg. Niet dus. De laatste rapporten van augustus heb ik niet eens gelezen. Waarom? Ik begrijp het gekakel niet. En van het proces snap ik nog minder. Het begint met die malle Sander Dekker, de toenmalige staatssecretaris. Hij zegt bij DeWereldDraaitDoor dat scholen kinderen moeten opleiden voor banen in de toekomst, daarom is een nieuw curriculum nodig. Maar dat kan helemaal niet, opleiden voor banen die niet bestaan. Bovendien, het algemeen vormend onderwijs leidt niet op voor banen, maar voedt op tot burger. De daarbij opgedane leerbaarbeid helpt bij omgaan met verandering in toekomstige banen. De commissie Onderwijs2032 onder leiding van Paul Schnabel werkt de Dekker-talkshow-klets uit. Het rapport van de aardige, vaardige en waardige kinderen, kennis kun je opzoeken en leergebieden in plaats van vakken. Tja, je zoekt alleen kennis op als je eerst wat weet, leergebieden ontwerpen is vele malen complexer dan vakinhoud vastleggen en aardig, vaardig, waardig bekt misschien lekker, maar aardig en waardig horen niet in een Nederlands curriculum thuis. De persoonsvorming is namelijk aan de school. Aldus artikel 23 van de grondwet. En wat trekt de opvolger van Schnabel, curriculum.nu, zich hiervan aan? Niks, leraren en schoolleiders vullen vrolijk leergebieden in, zonder ook maar enige kennis van curriculumbouw. Daarbij schreeuwen ze regelmatig om feedback. Maar ja, de eerste klap met de waarde van een daalder ligt er al. Ding daar maar eens op af. 

Curriculum.nu is procedureel en inhoudelijk een vergissing. Een toren van Babel. Inclusief spraakverwarring. Iedereen weet dat. Niemand spreekt het uit. Want in het onderwijs kent iedereen iedereen, we blijven wel aardig en waardig, en dat vaardig, ach, fuck it, twee van drie goed is een voldoende. Thierry Baudet noemt dat een kartel, maar het is gewoon dom kuddegedrag dat schade aanbrengt, bij kinderen die momenteel toch al niet zoveel leren op school, omdat de mbo klassenassistent de rekenlessen verzorgt en de leraar Frans de lessen Duits geeft, ook een moderne vreemde taal, inderdaad, een leergebied. Los daarom eerst urgente kwaliteitsproblemen op. Daarna kan een groepje hoogleraren eens rustig naar de leerinhoud kijken. Die hebben namelijk wel kennis en overzicht. Dit curriculumgekakel moet stoppen. Nu. 

Published inColumns

3 Comments

  1. JoostHulshof JoostHulshof

    20 jaar geleden constateerde het bestuur van de vakvereniging van wiskundeleraren in een notitie voor @minOCW dat ons reken- en wiskundonderwijs een exportartikel was geworden met de keuze voor de hogere doelen van de Freudenthalgroep. Juist die groep stuurt nu curriculum_nu aan.

  2. Martin Boere Martin Boere

    Wat ik me afvraag, Ton, is hoe er in jouw werkkring wordt gereageerd wanneer je de woorden ‘inhoud’ en ‘kwaliteit’ laat vallen. Reagéért men überhaupt of word je slechts glazig aangekeken? Dat laatste is altijd mijn eigen ervaring geweest. Je bent zelf methodeschrijver, dus weet je dat slechts een dynamische houding t.a.v. de kennis die je aan scholieren overdraagt kan leiden tot inhoudelijk inzicht. Op een dergelijke manier wordt je echter niet gevormd tijdens je lerarenopleiding, nu niet en vroeger ook niet. Om de problematiek rond de inhoud over te laten aan geleerde heren, die ver verwijderd zijn van de realiteit in de klas, stemt mij niet hoopvol, ook al vanwege de controverses die er op wetenschappelijk niveau altijd hebben bestaan omtrent de inhoud van leervakken op school.

  3. Ton Ton

    Je kunt de inhoud inderdaad nooit alleen aan hoogleraren laten, het is aan leraren om die inhoud uitvoerbaar te verklaren. Of op grond van onuitvoerbaarheid af te wijzen. Maar zelf ontwerpen is een stap. En ach, hoe mensen op mij reageren, de tijd dat ik me daar druk over maakte is eigenlijk wel voorbij.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *